Prawo do ochrony danych.
Dane zawarte w deklaracjach oraz wszelkich innych dokumentach i informacjach składanych do organu podatkowego, a także dane, które wynikają z akt spraw podatkowych, są objęte tajemnicą skarbową. Ujawnienie bezprawne podlega odpowiedzialności karnej.
Prawo do korekty deklaracji (zeznania).
Jeżeli przy sporządzaniu deklaracji (zeznania) popełniono błąd, dotyczący kwoty podatku, kwoty nadpłaty lub zwrotu podatku oraz innych danych zawartych w treści — mamy prawo poprawić ten błąd, składając korektę deklaracji (zeznania). Jednak prawo to ulega zawieszeniu na czas trwania postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej w zakresie okresu, którego dotyczy deklaracja (zeznanie).
Prawo to wiąże się często z koniecznością zapłaty zaległego podatku lub zwrotu nienależnej nadpłaty.
Jeżeli w wyniku korekty deklaracji zmiana wysokości kwot nie będzie przekraczać 5000 zł, to w przypadku błędów rachunkowych i oczywistych omyłek, korektę deklaracji zrobi organ podatkowy. Zaś uwierzytelnioną kopię korekty przesyła do akceptacji – z prawem wniesienia sprzeciwu, którego brak czyni korektę przygotowaną przez urząd skarbowy ważną, tak jak korekta złożona przez podatnika.
Złożenie skuteczne korekty deklaracji (nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia upływu terminu do złożenia deklaracji z wyjątkiem korekt składanych w związku z kontrolą podatkową lub czynnościami sprawdzającymi) i zapłata w całości kwot wynikających z korekty, w ciągu 7 dni od dnia złożenia korekty daje możliwość zapłaty obniżonej stawki odsetek za zwłokę w wysokości 1/2 podstawowej stawki.
Prawo do ustanowienia pełnomocnika do podpisania zeznania (deklaracji).
Podpisanie deklaracji przez pełnomocnika zwalnia z obowiązku podpisania tej deklaracji (jeżeli odrębne ustawy nie stanowią inaczej).
Prawo do zwrotu nadpłaty podatku.
Nadpłata to podatek nienależny lub w wysokości wyższej niż należało zapłacić, zdarza się również jeżeli płatnik (często pracodawca lub organ rentowy) pobrał podatek nienależny lub w wysokości wyższej niż powinien. W tych sytuacjach istnieje prawo do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty podatku.
Często nadpłata i oprocentowanie, podlega zaliczeniu z urzędu na zaległości podatkowe wraz z odsetkami za zwłokę, odsetki za zwłokę od nieuregulowanych w terminie zaliczek na podatek, kosztów upomnienia oraz innych bieżących zobowiązań. Tylko w razie ich braku nadpłata podlega zwrotowi, można też złożyć wniosek o zaliczenie nadpłaty w całości lub w części na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych. Jeżeli organ podatkowy spóźni się ze zwrotem nadpłaty, przysługuje oprocentowanie w wysokości równej wysokości odsetek za zwłokę.
Prawo do zaświadczenia.
Zaświadczenie powinno być wydane nie później niż w terminie 7 dni, jedynie w granicach żądania.
Jeżeli określony przepis prawa wymaga urzędowego potwierdzenia określonych faktów, stanu prawnego lub istnieje interes prawny w urzędowym potwierdzeniu takich faktów lub stanu, można żądać wydania przez organ podatkowy zaświadczenia.
Prawo do ulg w spłacie.
Uzyskując dochody ze stosunku pracy, emerytury, renty itp., można wystąpić do organu podatkowego z wnioskiem o zwolnienie płatnika (pracodawca, ZUS) z obowiązku pobrania podatku.
Jeżeli podatnik sam wpłaca zaliczki na podatek, organ podatkowy na wniosek może ograniczyć pobór zaliczek na podatek.
Jeśli przemawia za tym ważny interes lub interes publiczny, można również zwrócić się do organu podatkowego z wnioskiem o odroczenie terminu płatności podatku lub zapłaty zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę lub odsetek od nieuregulowanych w terminie zaliczek na podatek, o rozłożenie na raty zapłaty podatku lub zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę lub odsetek od nieuregulowanych w terminie zaliczek na podatek, o umorzenie w całości lub w części zaległości podatkowej, odsetek za zwłokę lub opłaty prolongacyjnej.
Prawo do pisemnej interpretacji prawa podatkowego.
Jeżeli istnieją wątpliwości, jak zastosować przepisy prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, można zwrócić się z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej. Od 1 marca 2017 r. wydaje je wyspecjalizowany organ Krajowej Administracji Skarbowej – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej.
